ıstıraba metanet
faniliğe anlam
kapsayarak aşmaktı
insanın eksik bekleyeni.
duvar diplerinde arsız otlar
mahalle göçmeni leylekler
oynanmayan saklambaçlar, gözlerden ırak
ebeler
kendini hatırlatan esinti
poyraz
niteliğe hasret dört yol ağızları
kalbi mühürlü 4. tekil
şahıs.
dilimizde hemzemin geçit
çok sayıda kiralık
merhabalar
manipülasyon bizde alamet-i farika
keyfinin peşinde koşar
kendiliğini unutacak kadar
Sen söyle, ben kanayım
muhasebeleri.
varoluş boşluğunda yoğrulan anlam-sız-lar
gün boyu ara sıra
hevesler sızlar
gönye eş güdülüyor günlerin
getirdiğinde
birileri anlamın değerini
elleri ile arıyor.
