mevsimsiz hale ve yansıyan ışık
çırakların bildiği uzak maviliklere
pazar anında dedin ki: ‘bilakis’
lakin ellerimi göğe açmadım.
Keyifsiz de severim ve bu satırlarda kalır
kimseye söylemem, söz
referansım
su ile hayta giderken
ekseriyetle hafta içi ve sonu susarım.
surette mevcuda gelirken sen
umurunda değil ama azalıyorum
travesti şehir böylelikle üstümden geçiyor
merkezi atama kaderin cilveli hileleri
kuruntu/kurgu/kulp olmaya durur
şizoid yüreğime.
tirat atmaz 4. tekil şahıs
atılmışlığa kıyamaz
Şeytan fakir
hiç kadar güzel Şeytan
bir anı, boş bulunmuşluk işte
istersen sende benim sözlerimi
gözlerime bakarak çiğnersin.
